Krizde altın: belirsiz zamanlarda varlık koruması

Bir kriz para birimi olarak altın

Ekonomik istikrarsızlık ve parasal değer kaybı zamanlarında altın, evrensel bir ödeme aracı olarak rolünü defalarca kanıtlamıştır. Neredeyse tüm para birimleriyle değiştirilebilir ve güvenli bir değer deposu olarak kabul edilir. Weimar Cumhuriyeti'ndeki hiperenflasyon, Zimbabwe (2008/2009) veya Venezuela'daki (2014) büyük devalüasyon ve son yıllarda Güney Amerika ülkelerindeki çok sayıda devlet iflası (örneğin Brezilya, 1983; Arjantin, 2001; Uruguay, 2003) gibi tarihi örnekler, kriz zamanlarında altının önemini göstermektedir.

Altın, dünya çapında kabul gören değer istikrarı ile karakterize edilir. Kağıt para kriz durumlarında hızla güven ve değer kaybederken, altın imrenilen bir emtia olmaya devam etmektedir. Fiziksel yapısı ve sınırlı bulunabilirliği onu ekonomik belirsizlik dönemlerinde güvenli bir liman haline getirmektedir.

Uyarı örneği

Ancak altının kriz dönemlerinde neden bu kadar önemli olduğuna dair Avrupa'da da iyi bir örnek var. Çok uzun zaman önce bile değildi.

Kıbrıs'ta 2013 yılında yaşanan bankacılık krizi sırasında Laiki Bank ve Bank of Cyprus kurtarılmak zorunda kalmıştır. Kriz, Avrupa borç krizinin bir parçasıydı ve Kıbrıs bankalarının, Yunanistan'ın saç tıraşının ardından büyük değer kaybeden Yunan devlet tahvilleriyle olan yakın bağlantıları nedeniyle daha da kötüleşti.

Bankaları kurtarmak için önlemler:

1. Laiki Bankası:
   Laiki Bank tasfiye edilmiştir. Bakiyesi 100.000 Avro'nun altında olan hesaplar Kıbrıs Bankası'na devredildi ve güvence altında kaldı. Ancak 100.000 Avro'nun üzerindeki bakiyeler donduruldu ve bankanın zararını karşılamak için kısmen silindi.
2. Kıbrıs Bankası:
   Kıbrıs Bankası'nda 100.000 Euro'nun üzerindeki bakiyeler, bankanın özkaynak tabanını güçlendirmek amacıyla zorla banka hisselerine dönüştürülmüştür. Bu durum, daha varlıklı tasarruf sahipleri ve şirketler için önemli kayıplara yol açmıştır. 100,000 Euro'nun altındaki mevduatlar mevduat garanti programı tarafından korunmuştur.

Sermaye kontrolleri:

Kıbrıs, büyük bir sermaye çıkışını önlemek için sıkı sermaye kontrolleri getirmiştir. Bunlar şunları içeriyordu:

• Para çekme limitleri: Günde yalnızca sınırlı miktarda nakit çekilebilir.
• Banka transferlerine getirilen kısıtlamalar: Yurt dışına yapılan transferler ağır bir şekilde düzenlenmiş ve bazı durumlarda tamamen yasaklanmıştır.
• Bozdurulan çek yok: Çekler nakde çevrilememiştir.

Bu olay, kısmen özel mevduatların bankaları kurtarmak için ilk kez kullanılmış olması nedeniyle Avro bölgesinde hala bir emsal olarak kabul edilmektedir. Bu da benzer bir krizde bu senaryonun tekrarlanabileceği anlamına geliyor.

Özel olarak saklanan fiziki altın sahipleri bu tedbirlerden etkilenmemiştir. Bu durumda altın sadece devalüasyona karşı korunmakla kalmadı, aynı zamanda likiditeyi de korudu.

Kriz parası olarak altın mı? Her durumda değil!

Altının, aşırı krizlerde gıda veya yakıt gibi temel mallar için bir değişim aracı olarak hizmet ettiği sıklıkla savunulmaktadır. Ancak bu görüşün sınırlamaları da yok değildir. Büyük arz sıkıntısı durumlarında, malların kullanım değeri altınınkinden daha yüksek olabilir. Bir somun ekmek ya da bir kutu su, acil bir durumda bir külçe altından daha değerli olabilir.

Dünya savaşlarından kalma tarihi raporlar, kırsal kesimdeki çiftçilerin değerli metalleri ve mücevherleri çaresiz kasaba halkından yiyecek karşılığında takas ettiklerini göstermektedir. Altın sahipleri çoğu zaman hazinelerini değerlerinden çok daha azına teslim etmek zorunda kalmışlardır. Bu nedenle sadece değerli metallere yatırım yapmak değil, aynı zamanda dayanıklı gıda ve diğer temel malları stoklamak da tavsiye edilir.

Bir başka örnek de hiperenflasyonun ulusal paranın değerini neredeyse tamamen yok ettiği Venezuela'daki ekonomik krizdir. Altın ya da diğer değerli metallere sahip olan insanlar gıda ve ilaç satın alabilirken, bu tür teminatları olmayanlar büyük zorluklar yaşadı.

Krizde optimum değişim araçları

Kriz zamanlarında, değişim araçları tercih edilir:

• yüksek bir fayda değerine sahiptir,
• genel olarak bilinmekte ve talep görmektedir,
• azdır ama hala mevcuttur.

Avrupa'da, özellikle Almanca konuşulan ülkelerde altına olan talep yüksek olmasına rağmen, halkın değerli metaller hakkındaki bilgisi oldukça sınırlıdır. Ama bir onsun ne olduğunu ya da bir gram altının ne kadar ettiğini kim biliyor?

Öte yandan, birçok gelişmekte olan ya da yükselen ülkede altın genellikle daha yaygındır ve tanınır, çünkü birçok insan metalin değerini bilir ve hatta çoğu zaman kendileri çıkarır - örneğin Hindistan'da ya da Zimbabve, Gana veya Tanzanya gibi Afrika ülkelerinde.

Altının yanı sıra gümüş sikkeler de kriz dönemlerinde popüler bir değişim aracıdır. Gümüşün daha küçük birimler halinde ticareti daha kolaydır ve günlük kullanım için daha uygundur. Gümüş ayrıca endüstride yaygın olarak kullanılmakta ve bu da değerini daha da istikrarlı hale getirmektedir.

Küçük altın birimlerinin önemi

Kriz zamanlarında, küçük birimler halinde altın sahibi olmak tavsiye edilir. Küçük külçeler veya madeni paralar takasta daha esnektir. Ancak, küçük külçeler (0,5 veya 1 gram) altın portföyünün temelini oluşturmamalıdır, çünkü bu birimler için ek ücretler genellikle orantısız derecede yüksektir. Takas sırasında kimsenin altın için "para üstü" vermeyeceğini de unutmamak gerekir.

Krugerrand veya Viyana Filarmonisi gibi sikkeler uluslararası alanda tanınır ve ticareti kolaydır. İncelikleri ve ağırlıkları standartlaştırılmıştır, bu da değerlerine olan güveni artırır. Ayrıca küçük kupürler halinde basılan ve özellikle günlük değişim için uygun olan özel kriz paraları da vardır.

Ekonomik krizlerde maksimum satın alma gücü

Para birimi çöküşü veya hiperenflasyon gibi ekonomik krizlerde altın genellikle maksimum satın alma gücüne ulaşır. Bir kriz ekonominin çökmesine yol açarsa, işsizlik ve şirket iflasları artar ve malların hareketi durma noktasına gelebilir. Bu gibi durumlarda altının değeri yerel para birimi karşısında dramatik bir şekilde yükselir.

ABD'deki Büyük Buhran sırasında altın sahipleri mülklerini ve diğer değerli varlıklarını kelepir fiyatlara satın alabilmişlerdir. Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra Almanya'da da benzer bir durum yaşanmış, hiperenflasyon birçok kişiyi varlıklarını değerinin çok altında satmaya zorlamıştı.

Kriz sırasında altınla başarılı olmak için gerekenler

Krizde altından kar elde etmek için aşağıdaki koşulların yerine getirilmesi gerekir:

• Borçsuz: Borç, kriz zirveye ulaşmadan önce sizi altın satmaya zorlayabilir.
• Konut sahibi olmak: Borçsuz bir ev mali baskıyı azaltır.
• Günlük yaşam için tedarik: Gıda ve diğer mal stokları, krizin ilk aşamasında altın satmak zorunda kalmanızı önler.

Buna ek olarak, varlıklarınızın en azından bir kısmını diğer metaller, nakit/döviz, hisse senetleri ve muhtemelen Bitcoin gibi diğer sağlam veya aranan yatırım veya ödeme biçimlerinde tutmanız tavsiye edilir. Geniş çeşitlendirme kriz zamanlarında güvenliği ve esnekliği artırır.

Uzun vadeli beklentiler ve varlık koruması olarak altın

Altın yalnızca bir kriz para birimi olarak değil, aynı zamanda uzun vadeli varlık koruması olarak da hizmet eder. Enflasyona, para birimi kayıplarına ve ekonomik çalkantılara karşı koruma sağlar. Dünyanın dört bir yanındaki merkez bankaları rezervlerini güvence altına almak, para birimlerini istikrara kavuşturmak ve kamu güveni yaratmak için altın tutmaktadır. Özel şahıslar da aynı şeyi yapmalıdır.

Sonuç

Altın, kriz zamanlarında kanıtlanmış bir varlık koruma aracıdır. Enflasyona, devletin kamulaştırmasına ve para biriminin çökmesine karşı korur ve ekonomik acil durumlarda ödeme aracı olarak kullanılabilir. Ancak altın tek kriz önlemi olmamalıdır. Değerli metaller, diğer ödeme araçları ve hisse senetlerinin yanı sıra borçtan kurtulmanın bir kombinasyonu, zor zamanlarda mali açıdan istikrarlı kalmanın anahtarıdır.