Güney Rusya ve Ukrayna'dan uzun zamandır kayıp bir kültür

İskitler, MÖ 7. yüzyıldan 3. yüzyıla kadar, bugün güney Rusya ve Ukrayna'da bulunan bozkırlarda yaşadılar. Yaşamları hareketliliğe yönelikti; koyunları ve atlarıyla otlaktan otlağa taşınıyorlardı. Bu uzun zaman önce ölmüş kültürden geriye kalanlar, Avrasya bozkırlarında kurgan adı verilen, altın bakımından zengin görkemli mezar alanlarıdır. Arkeologlar 19. yüzyıldan bu yana birçok anıtsal mezar höyüğünü inceleyebilmişlerdir. İskit prenslerinin cenaze giysileri, dikilmiş yüzlerce altın plaka ile süslenmiştir. Kadınların peçeleri ve başlıkları da bu şekilde süslenmiştir. Altın varaktan preslenmiş bu parçalar, çoğunlukla hayvan stili olarak adlandırılan unsurlarla figüratif olarak süslenmiştir. Stilize edilmiş hayvanların doğaüstü güçlere sahip olduğu düşünülüyordu. Aynı şekilde, kalın sac altından yapılmış sadaklar, hançer sapları ve kınları, ahşap kalkanların süslü kınları veya asa sapları bulunmuştur. Boyun halkaları ve bilezikler de som altından yapılmıştır.

Göz alabildiğine altın

Bu sikke, neredeyse unutulmuş bu göçebe kültüre hayat veriyor. İskitlerin vahşi hayvanları yüceltme konusundaki yeteneklerini ve ebediyen değerli bir madde olan altının büyülü ışıltısıyla uyanan ve beslenen olağanüstü güzellik anlayışlarını göstermektedir. Ön yüzün ortasında, sikkeye sağdan dörtnala giren bir İskit atlısının serbest biçimli portresi yer almaktadır. Binici ve at kısmen süslü bir bantla kaplıdır. Arka planda görülebilen başka bir süsleme bandında bir kazan, bir saban ve bir balta entegre edilmiştir. Diğer yüzünde ise ana motif olarak, muhtemelen İskit döneminden kalma, bir hayvan dövüşü sahnesini tasvir eden altın bir gösteri parçası görülmektedir. Orijinali Saint Petersburg'daki Hermitage'dadır ve Çar I. Petro'nun koleksiyonundan gelmektedir.

Metin Avusturya Darphanesi'nin izniyle.